Küçük siyah uçan böcekler nasıl yok edilir

Böcekler veya Latinceden gelen adı ile Insecta (Latin insektumdan) hexapod omurgasızlardır. Ve eklembacaklı filumundaki en büyük gruptur. Böcek türlerinde tanımlar ve sınırlamalar değişiklik gösterir. Genellikle, böcekler Arthropoda içinde bir sınıfı oluşturur. Burada kullanıldığı gibi, Insecta terimi Ectognatha ile eş anlamlıdır. Böceklerin ince bir dış iskeleti, üç parçalı bir gövdesi (baş, göğüs ve karın), üç çift eklemli bacak, birleşik gözleri ve bir çift anteni vardır. Böcekler, en çeşitli hayvan grubudur. Tanımlanmış bir milyondan fazla türü içerir ve bilinen tüm canlı organizmaların yarısından fazlasını temsil eder. Mevcut türlerin toplam sayısının altı ile on milyon arasında olduğu tahmin edilmektedir. Dünyadaki hayvan yaşam formlarının potansiyel olarak % 90'ından fazlası böceklerdir. Okyanuslarda başka bir eklembacaklı grubu olan kabukluların hakim olduğu az sayıda tür bulunmasına rağmen, böcekler neredeyse tüm ortamlarda bulunabilir.

Neredeyse tüm böcekler yumurtalardan çıkar. Böcek büyümesi esnek olmayan dış iskelet tarafından sınırlandırılır ve gelişme bir dizi tüy dökümü içerir. Olgunlaşmamış aşamalar genellikle yapı, alışkanlık ve habitat açısından yetişkinlerden farklılık gösterir ve dört aşamalı metamorfoz geçiren gruplarda pasif bir pupa aşaması içerebilir. Üç aşamalı metamorfoz geçiren böcekler bir pupa aşamasından yoksundur ve yetişkinler bir dizi nimf aşamasıyla gelişir. Böceklerin üst düzey ilişkisi belirsizdir. Kanat açıklıkları 55 ila 70 cm (22 ila 28 inç) olan dev yusufçuklar da dahil olmak üzere Paleozoik Çağ'dan çok büyük boyutta fosilleşmiş böcekler bulundu. En çeşitli böcek gruplarının çiçekli bitkilerle birlikte evrimleştiği görülmektedir.

Yetişkin böcekler tipik olarak yürüyerek, uçarak veya bazen yüzerek hareket ederler. Hızlı ama istikrarlı bir harekete izin verdiği için, birçok böcek, bir tarafta orta, diğer tarafta ön ve arka olmak üzere birbirini izleyen üçgenler şeklinde bacakları yere değecek şekilde yürüdükleri üçlü yürüyüş şeklini benimser. Böcekler, evrim geçiren tek omurgasızdır ve tüm uçan böcekler tek bir ortak atadan türemiştir. Birçok böcek, solungaçları içeren larva adaptasyonları ile hayatlarının en azından bir kısmını su altında geçirir ve bazı yetişkin böcekler suda yaşar ve yüzme için uyarlamalara sahiptir. Su tutucular gibi bazı türler su yüzeyinde yürüyebilir. Böcekler çoğunlukla yalnızdır, ancak bazı arılar, karıncalar ve termitler gibi bazıları sosyaldir ve geniş, iyi organize edilmiş kolonilerde yaşarlar. Kulağakaçanlar gibi bazı böcekler, yumurtalarını ve yavrularını koruyarak anne özeni gösterir. Böcekler birbirleriyle çeşitli şekillerde iletişim kurabilirler. Erkek güveler, dişi güvelerin feromonlarını uzak mesafelerden algılayabilir. Diğer türler seslerle iletişim kurar: cırcır böcekleri, bir eşi çekmek ve diğer erkekleri püskürtmek için sallanır veya kanatlarını birbirine sürtünür. Lampirid böcekleri ışıkla iletişim kurar.

İnsanlar bazı böcekleri zararlı olarak görürler ve böcek öldürücüler ve bir dizi başka teknik kullanarak onları kontrol etmeye çalışırlar. Bazı böcekler bitki özü, yapraklar, meyveler veya odunla beslenerek ekinlere zarar verir. Bazı türler parazitiktir ve hastalık taşıyabilir. Bazı böcekler karmaşık ekolojik roller üstlenirler; Örneğin sinek, leş tüketmeye yardımcı olur, aynı zamanda hastalıkları da yayar. Böcek tozlayıcıları, insanlar da dahil olmak üzere çoğu organizmanın en azından kısmen bağımlı olduğu birçok çiçekli bitki türünün yaşam döngüsü için gereklidir; onlar olmadan biyosferin karasal kısmı harap olur. Birçok böcek, yırtıcı hayvan olarak ekolojik olarak faydalı kabul edilir ve birkaçı doğrudan ekonomik fayda sağlar. İpekböcekleri ipek üretir ve bal arıları bal üretir ve her ikisi de insanlar tarafından evcilleştirilmiştir. Böcekler, dünya uluslarının% 80'inde yaklaşık 3000 etnik gruptaki insanlar tarafından gıda olarak tüketilmektedir. İnsan faaliyetlerinin de böcek biyolojik çeşitliliği üzerinde etkileri vardır.

Hamam Böceği ve Hamam Böcekleri Türleri

Hamam böceği olarak bilinen böcekler ülkemizde iki türü ile çok iyi bilinirler. Bunlar Amerikan hamam böceği ve Alman hamam böceği türleridir. Alman hamam böceği ülkemizde kalorifer böceği olarak da bilinir. Fakat dünyada hamam böcekleri hem sayı hem alt türler olarak karıncalar ile beraber en yaygın böcek türüdür. Hamam böcekleri şimdi olduğu gibi tarihte de insanların en eski haşereleri olmuştur. Buzul devrinde yaşayan insanların konutlarında fosillerinin bulunması, bu böcek grubunun belki de insanlar tarafından iyi tanınan en eski hayvanlar olduğunu göstermektedir. Nitekim Oriyental (Doğu) hamam böceğinin (Blatta orientalis) Taş Devri'ndeki insanlarla beraber yaşadığı fosillerle kanıtlanmıştır. Bugünkü hamam böceklerinin özelliklerini gösteren en eski fosiller Protoptera dönemine kadar dayanmaktadır. Bu fosil formlar, büyük bir olasılıkla, Orta Karbon döneminde Protoblattoidea denen hayvanlardan türemiştir. Hiçbir böcek takımının evrimsel gelişmesi, fosillerle, bu böcek takımı kadar güzel izlenilememiştir. Özellikle kanatları çok iyi fosilleşmiştir. Uygun ortamlara düşen kalıntılardan anladığımız kadarıyla, iç organları da çok büyük değişikliklere uğramadan, bugüne kadar gelebilmiştir. Hamam böceklerinin bilimsel ismi de onların en büyük özelliğinden alınmıştır. Blatta, Latince de ışıktan kaçan demektir.

Sinekler

Sinekler dünya çapında yaygın bir haşeredir. Küresel olarak bulunan 120.000'den fazla sinek türü vardır. Sinekler kısa ömürlü olmalarına rağmen, hızlı bir şekilde çok sayıda üreyebilirler ve sıtma, salmonella ve tüberküloz da dahil olmak üzere çeşitli tehlikeli hastalıkları yayabilirler. Sinekler tipik olarak dışarı çıkıp, hava akımlarını takip ederek veya pencere açıklıkları ve kapılardaki yırtık alanlar gibi yapısal zayıf noktalar yoluyla evlerimize girerler. Ev çevresinde sinekler yumurtalarını çöp kutularına, kompost yığınlarına, dışkıya ve çürüyen organik maddelere koyabilirler. Dişi sinekler bir seferde 75 ila 150 yumurta bırakabilir. Bu oran birlikte sıkıştırılırsa dahş sadece bir bezelye büyüklüğündedir. Ve yumurtaların tanımlanmasını son derece zorlaştırır. Karasinekler yaygındır çünkü hızlı ve çok sayıda çoğalırlar. Bazen, yumurtadan çıktıkları yerden 30 km kadar ilerledikleri bilinir. Ancak genellikle doğum yerlerinin 2 km yakınında kalırlar. Bir başka yaygın sinek türü olan meyve sinekleri, genellikle olgunlaşmış veya çürümüş ürünler gibi yiyecek atıklarına çekilmeleri nedeniyle evde bulunur. Genellikle dışarıdan getirilen ürün ve diğer yiyecekler üzerinde otostopçu olarak eve girerler. At sinekleri içeride yaygın olarak bulunmaz ve içeride beslenmezler, ancak bazen açık pencerelerden ve kapılardan kazara evlere girerler.

Güveler

Güve, (Lepidoptera takımı), kelebekler ve zıpzıplar ile birlikte Lepidoptera takımını oluşturan yaklaşık 160.000 tür ezici gece uçan böcek türünden herhangi birine verilen ortak addır. Güveler, kanat açıklığında yaklaşık 4 mm'den (0,16 inç) yaklaşık 30 cm'ye (yaklaşık 1 ayak) kadar değişir. Son derece uyum sağlamışlardır, kutupsal habitatlar dışında her yerde yaşarlar. Güve kanatları, gövdeleri ve bacakları, böcek ele alındığında çıkan toz benzeri pullarla kaplıdır. Kelebeklerle karşılaştırıldığında, güvelerin stouter gövdeleri ve duller rengi vardır. Güveler ayrıca belirgin tüylü veya kalın antenlere sahiptir. Dinlenirken, güveler kanatlarını vücudun üzerine çadır gibi katlar, onları vücudun etrafına sarar veya yanlarında uzatılmış tutarken, kelebekler kanatlarını dikey olarak tutar. Tüm lepidopteranslarda olduğu gibi, güve yaşam döngüsünün dört aşaması vardır: yumurta, larva (tırtıl), pupa (chrysalis) ve yetişkin (imago). Çoğu güve türünün larvaları ve yetişkinleri bitki yiyenleridir. Larvalar özellikle süs ağaçlarına ve çalılara ve ekonomik öneme sahip diğer birçok bitkiye önemli zarar verir. Koza kurdu ve ölçme solucanı, en yıkıcı güve larvalarından ikisidir. Bazı güve türleri (özellikle giysi güvesini içeren Tineidae familyasının türleri) yün, kürk, ipek ve hatta tüyleri yer. Daha iyi bilinen güve familyalarından bazıları şunlardır: Pamuk, mısır, domates ve diğer mahsullerin yıkıcı koza kurtlarının ait olduğu Gelechiidae; Orman zararlıları olan Tortricidae veya yaprak silindiri güveleri; Tussock güveleri olan Lymantriidae, çingene güvesi gibi orman zararlıları da içerir; Arctiidae, çok parlak renkli tropikal türlerle kaplan güveleri; Morina güvesi ve Doğu meyve güvesi gibi çeşitli yıkıcı türler dahil Olethreutidae; Lepositopterans'ın en büyük ailelerinden biri olan baykuş güveleri Noctuidae; En büyük bireyi içeren dev ipekböceği güveleri Saturniidae; ve Dalgalar, boksörler ve halı güveleri dahil olmak üzere solucan güvelerini ölçen Geometridae.

Uyuz Böceği

Uyuz böceği, yedi yıllık kaşıntı olarak da bilinen uyuz hastalığına sebep olan Sarcoptes scabiei isimli bir akardır. Bu akarın insan cildinde istilası sonucunda en sık görülen semptomlar şiddetli kaşıntı ve sivilce benzeri bir döküntüdür. Bazen ciltte küçük oyuklar görülebilir. İlk enfeksiyonda kişi genellikle iki ila altı hafta arasında semptomlar geliştirir. İkinci bir enfeksiyon sırasında semptomlar 24 saat gibi kısa bir sürede başlayabilir. Bu semptomlar vücudun çoğunda veya bilekler, parmaklar arasında veya bel boyunca sadece belirli bölgelerde görülebilir. Kafa etkilenebilir, ancak bu genellikle sadece küçük çocuklarda görülür. Kaşıntı genellikle geceleri daha kötüdür. Kaşıma ciltte bozulmaya ve cildin ek bakteriyel enfeksiyonuna neden olabilir. Uyuz böceği, dişi akar Sarcoptes scabiei, ektoparazit bir böcektir. Bu akarlar yumurtalarını yerleştirmek, yaşamak ve biriktirmek için cilde girerler. Uyuz belirtileri akarlara karşı alerjik reaksiyona bağlıdır. Çoğu zaman, sadece 10 ila 15 akar bir enfeksiyonla karıştırılır. Uyuz böceği en sık olarak, cinsel ilişki sırasında veya birlikte yaşamak gibi, enfekte olmuş bir kişiyle (en az 10 dakika) doğrudan cilt teması nispeten uzun bir süre boyunca yayılır. Kişi henüz semptom geliştirmemiş olsa bile hastalığın yayılması meydana gelebilir. Suya erişimi olmayan alanlarda da hastalık oranları daha yüksektir. Kabuklu uyuz, uyuz böceğinin neden olduğu hastalığın daha şiddetli bir şeklidir. Genellikle sadece bağışıklık sistemi zayıf olanlarda görülür ve insanların milyonlarca akarları olabilir, bu da onları daha bulaşıcı hale getirir. Bu durumlarda, kısa süreli temas sırasında veya kontamine nesnelerle enfeksiyon yayılabilir. Akar çok küçüktür ve genellikle doğrudan görünmez. Teşhis belirti ve bulgulara dayanır. Uyuz böceği hakkında daha fazla bilgi almak için tıklayın...

Bitler

Böceklerin Phthiraptera takımına ait bitler yaklaşık 5000 farklı çeşidi olan kanatsız böceklerdir. Bitler bir çok canlının üzerinde yaşayan parazit hayvanlardır. Tek delikliler, yarasalar, pangolinler, memeli deniz ve kara hayvanları her türden kuş üzerinde bulunabilir ve yaşayabilirler. Bitler pek çok hastalığın taşıyıcısıdır. Bunlardan en tehlikelisi tifüs hastalığıdır. Çiğneyici bit türleri konakçılarının kıl ve tüylerinde yaşarlar. Deriden düşen artıklar ile beslenirler. Emici tür bitler ise deriyi delerek konakçılarının kanını emerler. Bunun yanında deriden gelen diğer salgılar ile beslenirler. İstisnalar olabildiği halde ömürlerini tek konakçıda geçiren bitler sirke veya (halk dilinde yavşak) olarak bilinen bir yumurtalarını tüy ve kıllara yapıştırarak yaşam döngüsüne devam ederler. Bit yumurtalarının içindeki nimfler yetişkin boya ulaşmadan önde üç defa tüy değiştirler. Yumurtadan çıkış ile yetişkin olma yaklaşık dört hafta sürer. İnsanlar açısından ise üç tip bit rahatsızlık ve hastalık taşır. Bunlar baş bitleri, vücut bitleri ve kasık bitleridir. Vücut biti bilinen tüm böcekler içinde en küçük genoma sahip olduğundan pek çok araştırmaya da konu olmuştur. İnsan-Bit ilişkisi insanlık tarihi kadar eski bir ilişkidir. Bilimsel ve tarihsel çok araştırmaya konu olmuşlardır.

Keneler

Keneler (Ixodida), tipik olarak 3 ila 5 mm uzunluğunda, üst parazit Parasitiformes'in bir parçası olan araknidlerdir. Akarların yanı sıra Acari alt sınıfını oluştururlar. Keneler, memelilerin, kuşların ve bazen sürüngenlerin ve amfibilerin kanını besleyerek yaşayan dış parazitlerdir. Keneler Kretase dönemi ile evrimleşmiş, en yaygın fosilizasyon şekli kehribar içinde bulunmalarıdır. Keneler dünya çapında, özellikle sıcak, nemli iklimlerde yaygın olarak bulunurlar. Neredeyse tüm keneler, Ixodidae veya sert keneler ve Argasidae veya yumuşak keneler olmak üzere iki büyük aileden birine aittir. Yetişkinler, beslendiklerinde kanla şişen oval veya armut biçimli gövdelere ve sekiz bacağa sahiptir. Sırt yüzeylerinde sert bir sipere sahip olmanın yanı sıra, sert keneler ağız kısımlarını içeren ön tarafta gaga benzeri bir yapıya sahiptir. Yumuşak keneler vücutlarının alt kısmında ağız kısımlarına sahiptir. Her iki aile de potansiyel bir konağı koku ya da ortamdaki değişikliklerden dolayı bulurlar. Kenelerin yaşam döngülerinde yumurta, larva, su perisi ve yetişkin olmak üzere dört aşaması vardır. Kenelerin yaşam sürelerini tamamlamak için en az bir yıl süren üç ana dönemleri vardır. Argasid kenelerinde, her biri kan yemeği gerektiren yedi adede kadar nimf evresi (yıldız) bulunur. Keneleri kan alma alışkanlıkları nedeniyle, insanları ve diğer hayvanları etkileyen birçok hastalığın vektörleridir.

Tahtakuruları

Tahtakuruları, uyuyan insanların ve hayvanların açıkta kalan derisini kanlarını beslemek için ısıtan küçük, kırmızımsı kahverengi parazitik böceklerdir. Tahtakuruların hastalık yaydığı bilinmemekle birlikte, diğer halk sağlığı ve ekonomik sorunlara neden olabilirler. Bir elma tohumunun büyüklüğündeki tahtakuruları, yatak, kutu yayları, yatak başlıkları, karyolalar ve bir yatağın etrafındaki diğer nesnelerin çatlaklarında ve yarıklarında gizlenirler. Oteller, hastaneler veya barınaklar gibi misafirlerin olduğu ve cirolarının yüksek olduğu yerlerde zaman geçirdiyseniz tahtakuruları ile karşılaşma riski artar. Tahtakuruları giyim, bavul, mobilya, kutular ve yatak takımları üzerinde seyahat ederek bir siteden diğerine geçebilir. Tahtakuruları bir uğur böceği kadar hızlı bir şekilde sürünebilir ve oteller veya apartman komplekslerinde katlar ve odalar arasında kolayca seyahat edebilir. Tahtakuruları için çevrelerinin temiz veya kirli olması umurumda değildir. Tek ihtiyaçları olan sıcak bir ev sahibi ve saklanma yerlerinin bol olduğu bir yerleşkedir. Evinizde tahtakuruları varsa, mutlaka profesyonel uzman desteği alınması önerilir. Tahtakuruları hakkında daha detaylı bilgi almak için tıklayın...

Tahta Kurtları

Tahta kurtları mobilya böcekleri, ağaç kurdu, tahta solucanı olarakta bilinir. Böcekleri gerçek bir böcek türü olsa da, olgun bir böcek olarak sadece çok kısa bir süre geçirirler. 3 ila 4 yıl arasındaki ömrünün büyük çoğunluğunu larva aşamasında geçir. Yetişkinler tahta yemez, sadece üremek için var olurlar. Dişi böcekler, yumurtalarını koymak için tahtadaki çatlakları ararlar ve yumurtalarını bir yetişkin gibi odundan çıkmaları için bu deliklere bırakırlar. Yaklaşık üç haftalık bir süreden sonra, bu yumurtalar yaklaşık 1 mm uzunluğunda küçük larvalar olarak yumurtadan çıkarlar. Bu noktadan sonra, tahta kurdu böceği larvası zamanını sürekli olarak odun içinde oymaya harcar ve ilerler. Hareketleri görünüşte rastgele olsa da, davranışlarının arkasında bir yöntem vardır. Tahta kurdu böceği larvaları, ahşapta nişastalı damarları ararlar, çünkü bunlar daha fazla besin içerir ve daha sonra bir çıkma noktasına ulaşana kadar bu damarları takip eder. Bu süreç larva olgunluğa ulaşıncaya kadar yıllarca devam eder. Böylece bu zamanda ne kadar yıkıma neden olabileceklerini hayal edebilirsiniz. Larva aşamalarında, tahta kurtları 7 mm uzunluğa kadar büyüyebilir. Böceğin yavrulama zamanı ve böylece olgun bir yetişkin olma zamanı geldiğinde, ahşap yüzeyinin hemen altına doğru tünel açarlar. Olgunlaştıktan sonra patlarlar ve geride bir çıkış deliği bırakırlar.Yetişkin böcekler beslenmediği için ölmeden önce en fazla birkaç gün etrafta olacaklardır. Tahta kurtlarını daha yakından tanımak için tıklayın...

Pireler

Siphonaptera takımının ortak adı olan pire, memelilerin ve kuşların dış parazitleri olarak hayatta kalan 2.500 tür küçük uçamayan böcek içerir. Pireler, konakçılarından kan veya hematofaji tüketerek yaşarlar. Yetişkin pireler yaklaşık 3 mm (0.12 inç) uzunluğunda büyür, genellikle kahverengidir ve yanlara veya düzleştirilmiş "gövdelere" sahip gövdelere sahiptir, bu da konakçılarının kürklerinden veya tüylerinden geçmelerini sağlar. Kanatlardan yoksundurlar, ancak yerinden çıkmalarını önleyen güçlü pençeleri, cildi delmek ve kan emmek için uyarlanmış ağız parçaları ve arka ayaklar atlama için son derece iyi uyarlanmıştır. Vücut uzunluğunun yaklaşık 50 katına kadar bir mesafeden sıçrayabilirler, sadece başka bir böcek grubunun, kurbağaların süper familyası tarafından yapılan atlamalar için bir saniyedir. Pire larvaları ekstremite olmadan solucan gibidir; ağız parçaları çiğnerler ve konakçılarının derisinde kalan organik döküntüleri beslenir. Pireler evlerde, özellikle de evcil hayvanlarda yaygın bir sorundur. Evcil hayvanınız olmasa bile, mülkünüzün önceki sahipleri kedileri veya köpekleri varsa bile pire ile ilgili bir sorun keşfedebilirsiniz. Pireler ayrıca tavşan, tilki, sincap, sıçan, fare ve domuz gibi hayvancılık gibi diğer (özellikle tüylü) hayvanlar üzerinde de taşınabilir.Parazitler olarak, evinizde veya iş yerinizde pire varlığı ile ilgili en büyük endişe ısırıklarından gelir. Bunlar ağrılı olmasa da, rahatsız edici bir kaşıntı veya reaktif döküntü ile sonuçlanabilir. Evcil hayvanlarınız ayrıca pire tükürüğüne karşı alerjiler geliştirebilir. Pireler hakkında daha fazlasını öğrenmek için tıklayın...

Karıncalar

12000'den fazla karınca türü sınıflandırılmış, 14000 kadar olduğu da düşünülmektedir. Özellikle bazı bölgelerde yaşayan tüm böceklerin yarısına kadar olabileceği tropikal ormanlarda yaygındırlar. Ancak sadece yaklaşık 25 tür yaygın olarak evlere zarar verir. Karıncalar tipik olarak işçilerden ve bir kraliçeden oluşan yeraltı kolonilerinde yaşayan sosyal böceklerdir. Karıncalar hemen hemen her türlü yemeği yiyer. Ancak özellikle tatlılara ilgi duyarlar. Karınca tanımlama, üç farklı vücut bölgesi nedeniyle nispeten basittir: kafa, göğüs ve karın yanı sıra antenler. Benzer yapıya rağmen, karıncalar genel olarak farklıdır. Küçük veya büyük karıncalar ve kahverengi veya siyah karıncalar farklı türler için yaygın takma adlardır. Evinizde bir karınca istilası belirtileri bulursanız, kendinizin müdahelesinden çok İzmir İyon Böcek İlaçlama ve Çevre Sağlığı firmamıza başvurmanızı öneririz. Karıncalar termitlere çok benzerler ve ikisi genellikle özellikle sinirli ev sahipleri tarafından karıştırılır. Bununla birlikte, karıncalar karın ve göğüs arasında, termitlerin sahip olmadığı dar bir "bel" e sahiptir. Karıncaların ayrıca büyük başları, dirsekli antenleri ve güçlü çeneleri vardır. Bu böcekler, eşekarısı ve arılar içeren Hymenoptera takımına aittir.

Arılar

Hymenoptera (zarkanatlılar) takımının Apoidea üstfamilyasını oluşturan 12 bin kadar böcek türünün ortak adı. Dünyanın hemen her yanına yayılmış olan ve uzunlukları 1-3 cm arasında değişen bu türlerden birçoğu bitkilerde tozlaşmayı sağladığı için büyük önem taşır. Özellikle balansı (Apis), ürettiği bal ve balmumundan yararlanmak amacıyla çok eskiden beri insan eliyle yetiştirilmektedir. Arıların gelişimi dört aşamalıdır: Yumurta, larva (kurtçuk), pupa ve erişkin. Apidae familyasının Apinae altfamilyasından olanlar koloniler kurarak toplu halde, geri kalanları tek başlarına yaşama alışkanlığındadır. Yalnız yaşayan arılar genellikle toprağın içinde bir yuva kazarlar. Dişi, yumurtalarını bırakmak " için odacıklar yapar ve bu odacıkları larvalarının beslenmesi için bal ve çiçektozuyla doldurduktan sonra sıkıca kapatır . Yumurtalarını döken dişi, ya başka yuvalar yapmak üzere uçup gider ya da ölür. Topluluk halinde yaşayan arıların yaşam çevrimi için Apoidea altı familyayı kapsar: Colletidae, Andrenidae (madenci arı), Halictidae (madencian), Melittidae, Megachilidae (yaprakkesen arı) ve Apidae ( odun arısı, kazıcı arı, toprak arısı, balansı vb ). Oldukça ilkel, yabanarısına benzer arıları içeren Colletidae familyası iki altfamilyaya ayrılır: Colletinae ye Hyalaeinae (ya da Prosopinae). Colletinae alt familyasının üyeleri tüylüdür ve türlerin çoğu toprağın içinde, bazen 70 cm kadar derinliğinde yuvalar kazar. Kara üstüne açık renk lekeli, küçük böcekleri içeren Hyalaeinae alt familyasının en iyi bilinen cinsi, bitkilerin gövdelerinde ya da toprağın altında yuvalar kazan Prosopis'tir (ya da Hylaeus). Andrenidae'nin üyeleri genellikle küçük ya da orta boyda, bazıları metal parlaklığında , yalnız yaşayan arılardır. Toprağın hemen üstünde , pek _derine inmeyen yuvalar kazarlar. Avrupa, İngiltere ve Kuzey Amerika'da yaygın olan Halictus cinsinin bazı türleri tere geldiği için ter arıları diye anılır. Melittidae familyası, yaşam biçimleri Andrenidae'nin üyelerine benzeyen ve oldukça az rastlanan küçük, koyu-renkli arılan içerir. Tombul gövdeli, orta boyda arıların oluşturduğu Megachilidae familyası, dünyanın birçok bölgesinde yaygın olarak bulunan ve bazıları asalak olan pek çok türü içerir . Bazı türler , yumurtaların gelişeceği odacıkların duvarlarını yapraklardan kopar.

Akarlar

Akarlar Arachnida sınıfına ve Acari alt sınıfına ait küçük eklembacaklılardır. Akarlar iki farklı araknid grubuna yayıldıkları için bir klon değildir: Acariformes deve örümceklerinin kız kardeşi iken Parasitiformes sahte akreplerin kız kardeşi; ayrıca, keneler ve akarlar yakından ilişkili olmasına rağmen, keneleri hariç tutarlar, Ixodida siparişi. Akarlar uzaktan örümcekler ve akreplerle ilişkilidir. Vücut iki bölümdedir, sefalothoraks veya prosoma (ayrı bir kafa yoktur) ve bir opisthosoma. Keneler ve akarlar üzerine yapılan bilimsel disipline akaroloji denir. Çoğu akar küçüktür, uzunluğu 1 mm'den (0,04 inç) azdır ve basit, bölümlere ayrılmamış bir vücut planına sahiptir. Küçük boyutları kolayca gözden kaçabilir; bazı türler suda yaşar, birçoğu toprakta ayrıştırıcılar olarak yaşar, diğerleri bitkilerde yaşar, bazen safra yaratırken, diğerleri yine yırtıcı veya parazittir. Bu son tip, bal arılarının ticari olarak önemli Varroa parazitinin yanı sıra insanların uyuz akarlarını içerir. Çoğu tür insanlara zararsızdır, ancak birkaçı alerjilerle ilişkilidir veya hastalıkları bulaştırabilir.

Kelebekler

Kelebekler, güveleri de içeren Lepidoptera takımından makrolepidopteran kanadı Rhopalocera'daki böceklerdir. Yetişkin kelebeklerin büyük, genellikle parlak renkli kanatları ve göze çarpan, çırpınan uçuşları vardır. Grup, en az bir eski grup, kaptanlar (eskiden "Hesperioidea" süper ailesi) içeren büyük Papilionoidea üst familyasından oluşur ve en son analizler, güve kelebeklerini de (eskiden "Hedyloidea" süper ailesi) içerdiğini göstermektedir. Kelebek fosilleri, yaklaşık 56 milyon yıl önce Paleosen'e aittir. Kelebeklerin dört aşamalı bir yaşam döngüsü vardır, çoğu böcek gibi tam bir metamorfoz geçirirler. Kanatlı erginler, tırtıl olarak bilinen larvalarının besleneceği besin bitkisinin üzerine yumurta bırakır. Tırtıllar bazen çok hızlı büyürler ve tamamen geliştiklerinde bir krizalitte pupa olurlar. Metamorfoz tamamlandığında, pupa derisi ayrılır, yetişkin böcek dışarı çıkar ve kanatları genişleyip kuruduktan sonra uçar. Bazı kelebekler, özellikle tropik bölgelerde, bir yılda birkaç nesil olurken, diğerleri tek bir nesile sahiptir ve soğuk bölgelerdeki birkaçının tüm yaşam döngülerini tamamlaması birkaç yıl alabilir.

Fareler ve Diğer Kemirgenler

Kemirgenler (Latincedeki Rodere'de kelimesinden gelir, anlamı "kemirmek"tir.), üst ve alt çenelerin her birinde sürekli olarak büyüyen tek bir çift kesici ile karakterize edilen Rodentia sınafının memelileridir. Tüm memeli türlerinin yaklaşık% 40'ı kemirgenlerdir (2.277 tür); Antarktika hariç tüm kıtalarda çok sayıda bulunurlar. En çeşitlendirilmiş memeli düzeni ve insan yapımı ortamlar da dahil olmak üzere çeşitli karasal habitatlarda yaşıyorlar. Türler ağaç, fosil (oyuk) veya yarı-sematik olabilir. İyi bilinen kemirgenler arasında başta fareler ve sıçanlar gelir. Bunun dışında insanlar ile en çok vakit geçiren türler sincaplardır. Çayır köpekleri, kirpiler, kunduzlar, kobayl fareleri, fındık fareleri, hamsterlar, gerbiller ve kapibaralar bu türe dahil edilirler Kesici dişleri sürekli olarak büyüyen tavşanlarda bir zamanlar kemirgenlere dahil edilirdi. Ancak şimdi ayrı bir düzende olduğu düşünülmektedir. Bununla birlikte, Rodentia ve Lagomorpha, tek bir ortak atayı paylaşan ve Glires klanını oluşturan kardeş gruplardır. Kemirgenlerin çoğu sağlam gövdeli, kısa bacaklı ve uzun kuyruklu küçük hayvanlardır. Keskin kesici dişlerini yiyecek kemirmek, yuvaları kazmak ve kendilerini savunmak için kullanırlar. Çoğu, tohum veya başka bitki materyali yerler, ancak bazılarının daha çeşitli diyetleri vardır. Sosyal hayvanlar olma eğilimindedirler ve birçok tür birbirleriyle karmaşık iletişim yolları olan toplumlarda yaşar. Kemirgenler arasındaki çiftleşme, tekeşlilikten, çok eşliliğe ve karışıklığa kadar değişebilir.

Akrepler

Akrep, Arachnida (örümceğimsiler) sınıfının Scorpionida takımından yaklaşık 800 kadar türün ortak adıdır. Boyları 13-175 mm arasında değişir. Uzun gövdeleri, ucunda zehirli bir iğne olan boğumlu kuyrukları ve altı çift bacakları vardır. Bacaklarının ilk çifti küçüktür ve avı parçalamaya yarar. Daha iri olan ikinci çift, öne doğru yatay olarak uzanan ve hem dokungaç görevi yapan, hem de avı yakalamakta kullanılan güçlü kıskaçlarla donatılmıştır. Her birinde gene birer kıskaç bulunan son dört çift ise hayvanın yürümesini sağlar. Gece hayvanı olan akreplerin başlıca besini böcek ve örümceklerdir. Avlarını iri ve güçlü kıskaçlarıyla kavrayarak parçaladıktan sonra dokularındaki sıvıları emerler. Genellikle, iri avlarını önce sokarak uyuştururlar. Çiftleşme döneminde erkek ve dişi bir çeşit dansla birbirlerine kur yaparlar. Buthotus alticola türü akrepler, bu dansa başlamadan önce, dik olarak tuttukları kuyruklarını birbirine dolayıp çözerler. Çiftleşmeden sonra dişi akrep genellikle erkeğini yer. Döllenen yumurtalar dişinin vücudunda gelişir ve canlı olarak doğan yavrular 12 gün kadar dişinin sırtında büyür. Bazı akreplerin zehiri yalnızca iğnenin girdiği bölümü uyuşturur ve insan için fazla zararlı değildir, bazılarıysa tüm sinir sistemini etkiler ve ölüme yol açabilecek kadar tehlikelidir. Akrepler genellikle saldırgan değildir; dövüşmektense kaçmayı yeğler ve kendilerine dokunulmadıkça insanı sokmazlar. Türkiye'nin hemen her yerinde akrep türlerine rastlanır. Her bölgede görülebilen Euscarpius türleri dışında Güneydoğu Anadolu'da zehiri tehlikeli olan Buttes türleri de bulunur.

Yılanlar ve Diğer Sürüngenler

Sürüngenler, Reptilia sınıfının üyeleridir. İç döllenme, amniyotik gelişim ve vücutlarının bir kısmını veya tamamını kaplayan epidermal ölçeklere sahip hava soluyan omurgalılar grubudur. Canlı sürüngenlerin ana grupları - kaplumbağalar (Testudines), tuatara (Rhynchocephalia [Sphenodontida] ), kertenkeleler, yılanlar (Squamata) ve timsahlar (Crocodylia veya Crocodilia ) - 8.700'den fazla türü içerir. Kuşlar (Aves sınıfı), Archosauria alt sınıfındaki timsahlarla ortak bir atayı paylaşır ve teknik olarak sürüngenlerin bir soyudur, ancak ayrı ayrı sınıflandırılmıştır. Soyu tükenmiş sürüngenler arasında deniz plesiosaurlarından, pliosaurlarından ve ichthyosaurlardan karasal ortamların dev bitki yiyen ve et yiyen dinozorlarına kadar çok daha çeşitli bir hayvan grubu vardı. Taksonomik olarak, Reptilia ve Synapsida (bir grup memeli benzeri sürüngen ve onların soyu tükenmiş akrabaları), Orta Pennsylvanian Dönemi'nde (yaklaşık 312 milyon ila 307 milyon yıl önce) ortak bir atadan sapan kardeş gruplardı. Milyonlarca yıl boyunca bu iki grubun temsilcileri yüzeysel olarak benzerdi. Bununla birlikte, yavaş yavaş yaşam tarzları ayrıştı ve sinapsid çizgisinden yavrularını beslemek için endotermik (sıcak kanlı) fizyolojiye ve meme bezlerine sahip tüylü memeliler geldi. Tüm kuşlar ve seçilmiş dinozor grupları gibi soyu tükenmiş sürüngen grupları da endotermik bir fizyoloji geliştirdi. Bununla birlikte, modern sürüngenlerin çoğu ektotermik (soğukkanlı) fizyolojiye sahiptir. Bugün sadece deri sırtlı deniz kaplumbağası (Dermochelys coriacea) endotermik bir fizyolojiye sahiptir. Şimdiye kadar hiçbir sürüngen, yaşayan veya soyu tükenmiş, yavrularını beslemek için özel cilt bezleri geliştirmemiştir.

Örümcekler

Örümcekler, akrepler, akarlar ve keneler de içeren bir eklembacaklı sınıfı olan araknidlerdir. Dünyanın her yerindeki habitatlarda bulunan 45.000'den fazla örümcek türü vardır. Kışkırtıldığında atlayabilen örümcekler ve pelikan gibi görünen yamyam örümcekler de vardır. Örümcekler, 3 mm uzunluğundaki küçük Samoalı yosun örümceğinden, neredeyse bir ayak bacak açıklığına sahip bir tarantula olan büyük Goliath kuş yiyicisine kadar boyutları değişir. Çoğu insan için, örümcek düşüncesi tarantulaların, kurt örümceklerinin ve diğer (görünüşte) korkunç yaratıkların görüntülerini çağrıştırır. Tüm örümceklerin bir dereceye kadar zehiri olmasına rağmen, sadece bir kaç tanesi insanlar için tehlikelidir. Bunlara kara dul ve her ikisi de ABD'de bulunan kahverengi münzevi örümceği de dahildir. Örümceklerin büyük çoğunluğu zararsızdır ve kritik bir amaca hizmet ederler. Mahsulleri tahrip edebilecek böcek popülasyonlarını kontrol etmek. Örümcekler tarıma zararlı haşereleri yemezlerse, gıda arzımızın riske gireceği düşünülmektedir. Çoğu tür etoburdur, ya sinekleri ve ağlarındaki diğer böcekleri yakalar ya da avlar. Yine de yiyeceklerini olduğu gibi yutamazlar - örümcekler avlarını sindirim sıvılarıyla enjekte eder, sonra sıvılaştırılmış kalıntıları emerler. Her örümcek ağ oluşturmasa da, her tür ipek üretir. Güçlü, esnek protein lifini birçok farklı amaç için kullanırlar: tırmanmak, düşme durumunda güvenlik için kendilerini bağlamak, yumurta keseleri oluşturmak, av sarmak, yuva yapmak ve daha fazlası. Örümcek türlerinin çoğunun sekiz gözü vardır, ancak bazılarının altı gözü vardır. Tüm bu gözlere rağmen, pek çoğu iyi görmez. Dikkate değer bir istisna, insanlardan daha fazla renk görebilen atlama örümceğidir. Gözlerindeki hücrelerin önünde yer alan filtreleri kullanarak, gün avlama atlama örümceği kırmızı spektrumda, yeşil spektrumda ve UV ışığında görebilir. Örümcekler için en büyük tehdit habitat kaybıdır, ancak bazı örümcek türleri de evcil hayvan ticareti tarafından tehdit edilmektedir.

Tropik Böcekler

Dünya'da yaklaşık 10 milyon böcek türü olabilir ve birçoğu dünyanın tropikal ormanlarında yaşar. Yağmur ormanlarındaki en bol böcekler karıncalardır, ancak yaygın olarak peri sinekleri (Mymaridae) olarak adlandırılan en küçük arılardan goliath ve titan böcekleri gibi dev yağmur ormanı böceklerine kadar önemli bir çeşitlilik vardır. Tropik bölgelerde böcekler en yüksek çeşitliliği oluşturur ve 370.000'den fazla türü içerir. Bu tropik böceklerden bazıları şunlardır; Afrika dokumacı karıncalar, baskın tropikal karınca, amazon tırtılı, koruyucu crypsis, gergedan böceği, goliath böceği, en ağır böceklerden biridir, pazen güve tırtılı, ısırgandır, heliconius kelebekleri, taklit yetenekleri inaılmazdır, titan böceği, dev böceklerdir, gizemli larvalar, berber arılar, bazıları saç kesebilir genelde ise yaralayabilir.

Böceklerin Ortak Özellikleri

Birçok böcek, insanlar tarafından zararlı olarak kabul edilir. Yaygın olarak zararlı olarak kabul edilen böcekler, parazitik olanları (örn. Bitler, tahtakurusu), hastalıkları iletenleri (sivrisinekler, sinekler), yapılara zarar veren (termitler) veya tarım ürünlerini (çekirgeler, yabani otlar) içerir. Pek çok entomolog, şirketlerin böcek ilacı üretme araştırmalarında olduğu gibi, çeşitli haşere kontrol yöntemlerinde yer almaktadır. Ancak giderek kimyasal mücadeleden ziyade biyolojik haşere kontrolü veya biyokontrol yöntemlerine güvenilmektedir. Biokontrol uygulamalarında, başka bir organizmanın popülasyon yoğunluğunu (zararlıyı) azaltmak için diğer bir organizma kullanılır. Ve entegre zararlı yönetiminin kilit bir unsuru olarak kabul edilir.

Böcekleri kontrol etmeye odaklanan büyük çabalara rağmen, böcek öldürücülerle haşereleri öldürmek için insan girişimleri geri de tepebilir. Dikkatsizce kullanıldığında zehir, kuşlar, fareler ve diğer böcekçiller gibi böceklerin doğal yırtıcıları da dahil olmak üzere bölgedeki her türlü organizmayı öldürebilir. 1960’lı yıllarda icat edilen DDT gibi kimyasalların kullanımının etkileri, bazı böcek ilaçlarının, hedeflenen haşere böcek popülasyonlarının ötesinde vahşi yaşamı nasıl tehdit edebileceğini göstermiştir.

Faydalı Rollerde Böcek Türleri

Çiçekli bitkilerin çapraz tozlaşmasına yardımcı olduklarından, bazı böcekler tarım için kritik öneme sahiptir. Örneğin Avrupa bal arısı, polenleri vücudunda toplarken çiçekten nektar toplar. Bu polenlerin diğer çiçeklere taşıdıkça çiçeklerin üremesi sağlayan kilit bir roldür. Çiçekli bitkilerin çapraz tozlaşmasına yardımcı olduklarından, bazı böcekler tarım için kritik öneme sahiptir. Veya sinek avlayan bir başka böcek gibi böcek öldürücü ilişkiler, böcek popülasyonlarını kontrol etmeye yardımcı olur.

En fazla ilgiyi zararlı böcekler çekse de, birçok böcek çevreye ve insanlara faydalıdır. Yaban arıları, arılar, kelebekler ve karıncalar gibi bazı böcekler çiçekli bitkileri tozlaştırır. Tozlaşma, bitkiler ve böcekler arasındaki karşılıklı bir ilişkidir. Böcekler, aynı türe ait farklı bitkilerden nektar topladıkça, daha önce besledikleri bitkilerden de polen yayarlar. Bu, bitkilerin çapraz tozlaşma kabiliyetini büyük ölçüde artırır, bu da onların evrimsel uygunluğunu korur ve hatta muhtemelen geliştirir. Sağlıklı mahsulün sağlanması tarım için kritik önem taşıdığından, bu sonuçta insanları etkiler. Tozlaşmanın yanı sıra karıncalar da bitkilerin tohum dağılımına yardımcı olurlar. Bu, bitki çeşitliliğini artıran bitkilerin yayılmasına yardımcı olur. Bu, genel olarak daha iyi bir ortama yol açar. Ciddi bir çevresel sorun, polinatör böcek popülasyonlarının azalmasıdır ve çiçeklenme zamanında tarlada, bahçede veya serada yeterli tozlayıcıya sahip olmak için bir dizi böcek türü artık öncelikle tozlaşma yönetimi için kültürlenmektedir. elaware'de gösterildiği gibi başka bir çözüm, L. vierecki gibi yerli tozlayıcıları desteklemek için yerli bitkiler yetiştirmektir. Böcekler ayrıca bal, balmumu, cila ve ipek gibi faydalı maddeler üretirler. Bal arıları, binlerce yıldır insanlar tarafından bal için yetiştirilmektedir, ancak ürün tozlaşması sözleşmesi arıcılar için daha önemli hale gelmektedir. İpeğe dayalı ticaret Çin ile dünyanın geri kalanı arasında ilişkiler kurduğu için ipekböceği insanlık tarihini büyük ölçüde etkilemiştir.

Böcek yiyen böcekler veya diğer böceklerle beslenen böcekler, tarıma ve insan yapılarına zarar verebilecek böcekleri yedikleri takdirde insanlar için faydalıdır. Örneğin, yaprak bitleri ürünlerle beslenir ve çiftçiler için sorunlara neden olur. Ancak uğur böcekleri yaprak bitleriyle beslenir ve zararlı yaprak biti popülasyonlarını önemli ölçüde azaltmak için bir araç olarak kullanılabilir. Kuşlar muhtemelen böceklerin daha görünür yırtıcıları olsalar da, zararlı böcek tüketiminin büyük çoğunluğunu diğer böcekler oluşturmaktadır. Karıncalar ayrıca küçük omurgalıları tüketerek hayvan popülasyonlarını kontrol etmeye yardımcı olur. Elbette yırtıcı hayvanlar da onları kontrol altında tutmazsa, böcekler neredeyse durdurulamaz popülasyon patlamalarına maruz kalabilir.

Böcekler tıpta da kullanılır, örneğin sinek larvaları (kurtçuklar) eskiden sadece ölü eti tüketecekleri için kangreni önlemek veya durdurmak için yaraları tedavi etmek için kullanılırdı. Bu tedavi bazı hastanelerde modern kullanım bulmaktadır. Son zamanlarda böcekler de potansiyel ilaç ve diğer tıbbi maddeler kaynağı olarak dikkat çekmiştir. Çeşitli türlerdeki cırcır böcekleri ve böcek larvaları gibi yetişkin böcekler de balık yemi olarak yaygın olarak kullanılmaktadır.

Homoptera takımından, 2-5 cm uzunluğunda, iki çift zarsı kanadı, çıkıntılı petekgözleri, ayrıca üç basit gözü olan böceklerin ortak adıdır. Türlerin çoğu Cicadidae familyasındandır; Tettigaretidae familyası ise yalnızca Avustralya'nın güneyinde ve Tasmanya'da bulunan iki türü içerir. Erkek ağustosböceği karnının alt bölümündeki zarları titreştirerek tiz bir ses çıkarır. Çoğu türlerde bu ses ritmik bir tıkırtı ya da vızıldama biçimindedir; yalnızca birkaç türü çan ya da arp sesini andıran müzikal bir ses çıkarır . Genellikle odunsu dokuların içine bıraktıkları yumurtalardan yeni çıkan larvalar, toprakta galeriler açarak çok yıllık bitkilerin kökünden özsu emerler. Erginlik evresine ulaşmaları için geçen uzun yıllar boyunca larvalar genellikle beş…

Anthicidae, karıncaları andıran bir aile içinden olan böcek türlerinden biridir. Anthicidae, bazen karınca benzeri çiçek böcekleri ya da karınca benzeri böcekler olarak da adlandırılırlar. Bu aile, yaklaşık olarak 100 cins içinde 3500'den fazla türden oluşmaktadır. Antlike çiçek böceklerinin başları, pronotumun (Böceklerde birinci toraks segmentinin (protoraks) sırt bölgesi.) hemen önünde sıkışarak bir boyun oluşturur ve pronotumun arka ucu da genellikle dardır. Antlike çiçek böceklerinde, bacaklar ve antenler oldukça incedir. Bu durum, Antlike çiçek böceklerinin karınca benzeri görünümlerini yükseltir. Bu böceklerin vücutları seyrek olarak kıllar (setae) ile kaplıdır. Biyoloji Yetişkin olan Antlike çiçek böcekler omnivordur. Bu böceklerin küçük eklembacaklıları, polenleri, mantarları ve…

Apocrita, zar kanatlılar böcek alt takımından böcek türleridir. Gruba dahil olan türler, karıncalar, arılar, eşek arıları, iknömonlar, kalkitler ile hemen hemen tüm parazitik hymenopteranlar ve diğer birkaç formdur. Alt düzen, takımın en gelişmiş üyelerini içerir ve dünya çapında dağıtılan birkaç bin türle temsil edilir. Apocrita'da çok sayıda aile vardır. Moleküler analizde Parasitica (birçok parazitoid yaban arısı ailesini içeren) gibi bazı geleneksel taksonların parafiletik olduğu bulunmuştur. Çoğu tür arasında, kurtçuk benzeri larvalar yerleşik formlardır. Bunlar diğer eklembacaklılarda ya da bitki yapılarında parazit olarak beslenebilirler. Ayrıca yuvadaki yetişkinler tarafından da beslenebilirler. Grubun tanısal bir özelliği olan yetişkinin karın tabanı dardır. Yetişkinler çoğunlukla…

Vücutları silindirik ya da yassı; abdomenlerindeki en azından 6 segmenti belirgin, son iki abdominal segmenti çok küçüktür; baş prognat (Poduridae hipognat) antenler başın önünde; furkula yoktur. Türlerin 3/4'ü bu alttakıma aittir. Üst familya: Poduroidea: Protoraks üsten bakıldığında görülür, üzeri kısa tüylerle örtülüdür. Kutikulaları pürtüklü ve tüberküllü; antenleri kısa, 4 segmentlidir. Familya - Poduridae = Karpireleri: Yunanca yaylıayak anlamına gelen bu familyanın üyeleri, karıntüpünün sonuna ve ikinci çift bacağın kaidesine kadar uzanan furkulaya sahiptir. Palearktik'te durgun sularda ve suların kıyılarında yaşayan bu familyaya ait tek bir tür olan Podura aquatica, ülkemizde de bulunur. Familya - Hypogastruridae : Çoğunluk gözleri mevcut; abdomenin…

Ülkemizde Teke Böcekleri olarak bilinen, Asya Uzun Boynuzlu Böceğinin Asya'dan yayıldığına inanılıyor. Yetişkinlerin gövdeleri 1,7 ile 3,9 cm (0,67 ila 1,54 inç) arasında değişir. Antenleri böceğin gövdesinden 4 cm (1,6 inç) ya da 1,5-2 kat daha uzun olabilen çok büyük böceklerdir. Her bir kanat kapağında yaklaşık 20 beyaz nokta ve göze çarpacak şekilde siyah ve beyaz bantlı uzun antenler bulunan parlak siyah renktedirler. Bu böcekler uçabilir, ancak genellikle yalnızca kısa mesafeler için uçabilirler. Yetişkinlerin bacaklarının üst kısımları beyazımsı mavidir. Böceğin yaşam döngüsü bir ile iki yıl sürer. Yetişkinler, Nisan ya da Mayıs'tan Ekim'e kadar aktiftir. Yeni yetişkinler, çiftleşmeden yaklaşık iki…

Ateş Böceklerinin bilimsel adı, Lampyridae’dir. Lampyridae (veya türleri) için diğer isimleri ise şunlardır: Glow-worm, Yıldırım böcekleri Boyut: 4-18 mm Yayılım: ateş böcekleri dünya çapında yayılım gösteren bir canlı türüdür. Yetişme ortamı: Larvalar çoğunlukla nemli ortamlarda yetişmektedir. Kimlik: Yumuşak gövdeli ateş böceklerinin başı, pronotum tarafından yukarıdan gizlenmiştir (Cantharidae'de açığa çıkarılmıştır); son 2-3 abdominal sternit sıklıkla ışık yayan organlara dönüşmüştür. Genel olarak, Photinus'un biyolüminesansı sarıdır; Photuris yeşil renkteyken; Pyractomena turuncu-sarı veya kehribar rengindedir. Beslenme: Larvalar sümüklü böcek ve salyangozla beslenir. Larvalar, salyangozlar da dahil olmak üzere küçük hayvanları avlar; birçok cinsin yetişkinleri beslenmez. Dişi Photuris'in, dişi Photinus'un flaş paternini kullanarak Photinus erkeklerini…

Bess böceği (Passalidae familyası), aynı zamanda Bess-bug, Betsy Bug ya da Horned Passalus Beetle olarak da adlandırılır. Bess böceği çoğunlukla tropik bölgelerde bulunan ve Kuzey Amerika'da birkaç tür bulunan yaklaşık 500 böcek türünden herhangi biridir (böcek sırası Coleoptera). Yaklaşık 500 küsur türün tamamı tropikaldir; Kuzey Amerika'da bulunan türler, 20-43 mm arasında değişen büyüklükleri, kafalarında tek bir "boynuz" olması ve böcekler arasında alışılmadık bir sosyal davranış biçimi nedeniyle dikkate değerdir. Bess böceklerinin uzunlukları 30 ile 40 mm (1,2 ila 1,6 inç) arasında değişir ve genel olarak sahip oldukları bu büyük boyutları ile karakterize edilirler. Gövdeler uzun silindirik ve siyah; ventral yüzeyler…

Billbug (Rhynchophorinae alt familyası), Curculionidae familyasından (Coleoptera böcek takımı) kısa burunlu ve 5 cm'ye (2 inç) kadar vücut uzunluğuna sahip herhangi bir kalın gövdeli böcektir. Bazıları (örneğin Rhynchophorus) çoğunlukla tropik bölgelerde bulunur. R. Cruentatus larvaları yaklaşık olarak 5 cm uzunluğundadır ve lahana palmiyelerinde tıkırtı sesi çıkarır. Bu larvalar, tropikal Amerika'nın yerli halkları tarafından kızartılmış ya da çiğ olarak yenir. Benzer bir tür (R. ferrugines ), Hindistan cevizi ve şarap palmiyelerine saldırdığı için Pasifik'te kurutulmuş hindistan cevizi eti üretimini tehdit etmektedir. Diğer yaban böceği cinsleri arasında Diaprepes, Rhodobaenus (cocklebur kurtları), Sitophilus (tahıl ambarları ve pirinç kurtları) ve Sphenophorus (mısır böceği) bulunur.…

Dung chafer ya da tumblebug olarak da adlandırılan gübre böceği, (Scarabaeinae alt ailesi), Scooperlike başı ve kürek şeklindeki antenlerini kullanarak bir top gübre oluşturan, scarabaeidae familyasından herhangi bir grup böceğidir. Bazı türlerde gübre topu bir elma kadar büyük olabilir. Yaz başlarında gübre böceği, kendini ve gübre topunu gömer ve üzerine beslenir. Yaz sezonun ilerleyen zamanlarında ise dişi, yumurta ve larvaların daha sonra besleneceği gübre toplarına birikir. Gübre böcekleri genellikle karnın ucunu açığa çıkaran kısa kanat kapakları (elytra) ile yuvarlak bir şekle sahiptir. Boyutları 5 ile 30 mm (0.2 ile yaklaşık 1.2 inç) arasında değişir ve bazıları metalik bir parlaklığa sahip…

Çam kese (Thaumetopoea pityocampa) böceği, Thaumetopoeidae ailesinin bir güvesidir. Bazen Traumatocampa cinsine yerleştirilen tür, Orta Asya, Kuzey Afrika ve Güney Avrupa ülkelerinde çam ve sedirlere en çok zarar veren türlerden biridir. Tırtıl larvalarının tüyler ürpertici kılları, insanlarda ve diğer memelilerde zararlı reaksiyonlara neden olur. Bu tür, çam ağaçlarının yüksekliğinde çadır benzeri yuvalarda kışı geçiren ve şiddetli tahriş edici tüyleriyle korunan, burundan kuyruğa sütunlardaki ormanda ilerleyen tırtıllarının davranışıyla dikkat çekicidir. Çam keseböceği, kıllı tırtıl, çam tırtılı, tüylü tırtıl veya alayı tırtıl, tüm tırtıllar içinde en iyi bilineni olup, 1736 gibi erken bir tarihte Raumier ve daha sonra "Tırtılın yaşamı" adlı makalesi…

Yüksek nüfus yoğunluklarında renk ve davranışı değiştiren türlere çekirge denir. Çekirgeler, Orthoptera düzenindeki Caelifera alt sınırının otçul böcekleridir. Bunlar çalı kriketlerinden ya da katydidlerden ayrılabilmeleri için, bazen kısa boynuzlu çekirge olarak adlandırılırlar. Yaklaşık 18.000 farklı çekirge türü vardır. Çekirgeler, Kuzey ve Güney kutuplarının yakınındaki daha soğuk bölgeler hariç, dünyanın hemen hemen her yerinde bulunabilir. İki ana çekirge grubu vardır: 1) Uzun boynuzlu çekirgeler 2) Kısa boynuzlu çekirge Çekirge, aynı zamanda boynuz olarak da adlandırılan antenlerinin (hissediciler) uzunluğuna göre bölünür. Bir çekirge, kendi vücudunun 20 kat uzunluğuna kadar sıçrayabilen, inanılmaz bir böcektir. Bir çekirge aslında sanıldığı gibi sadece "zıplamaz". Çekirgelerin yaptıkları…

Çim kurtları toprakta çim köklerini yiyerek beslenirler. Ve bahçenizi kahverengi bir çorak araziye çevirerek tüm çekiciliğini alırlar. Bu zararlılar çime zarar vermekle kalmaz, aynı zamanda onların varlığı da çim kurtlarından beslenen hoş olmayan vahşi yaşamı da davet eder. Diğer hayvanlar onları aramak için çim köklerini kazarlar bu da ikincil bir zarara sebep olur. Çim kurtları veya çim solucanlarının çoğu yumurtalarını çimlerin güneşli bölgelerinde yaz ortalarına koyan Japon böceklerinden gelir. Bu soruna dikkat ederek kurtçukların tespit etmenizi kolaylaştırır. Ayrıca tedavinin nasıl ve ne zaman yapılacağını da anlatır. Çim Kurtları veya Çim Solucanları Nasıl Tespit Edilir? Çim kurtları veya çim solucanlarının nasıl…

Yetişkin Colorado patates böcekleri (Leptinotarsa decemlineata), tipik olarak 6-11 mm (0,24–0,43 inç) uzunluğunda ve 3 mm (0,12 inç) genişliğindedir. Bu böcekler, elitralarında 10 karakteristik siyah şerit ile turuncu-sarı renktedir. Belirli adı decsmlineata, bu özelliğinden dolayı “ten kaplı” anlamına gelir. Turuncu-pembe larvaların büyük, 9 bölümlü bir karnı, siyah kafası ve belirgin sivri uçları vardır. Son dönemlerinde uzunluğu 15 mm'ye (0,59 inç) kadar çıkabilir. Böcek larvasının dört evre aşaması vardır. Baş bu aşamalar boyunca siyah kalır, ancak pronotum rengi, birinci ve ikinci dönem larvalarında siyah, üçüncü evresinde ise turuncu-kahverengi bir kenara sahiptir. Dördüncü evre larvalarında pronotumun yaklaşık yarısı açık kahverengidir. Bu kabile,…

Corydalidae’nin alt familyası olan Corydalinae (dobsonflies), tuhaf görünümlü postoküler flanşlara sahip, Orta Amerika Platyneuromus erkeklerini ve her ikisi de Asya Acanthacorydalis ve Amerikan Corydalus gibi en büyük ve en etkileyici böcekleri içerir. Bu türün orantısız şekilde uzun çeneleri vardır. Corydalus'ta, erkeklerin dişiler için uzun çenelerini kullanarak kavga edeceğine dair kanıtlar vardır ve bu nedenle uzun çeneler cinsel seçilim ile ilişkilendirilebilir ve belki de bir savunma aracı olarak kullanılabilir. Bununla birlikte, içinde postocular flanşlara sahip olan Platyneuromus’un özel bir fonksiyona sahip olduğu bilinmemektedir. Su larvaları, akarsuların ve nehirlerin bentik makro omurgasız faunasının göze çarpan bir bileşenidir. Büyük boyutları, oldukça vahşi doğaları…

Cleridae ailesinin dünya çapında bir dağılımı, çeşitli habitatları ve beslenme tercihleri vardır. Genellikle damalı böcekler olarak bilinirler. Damalı böceklerin birçok nişleri ve beslenme alışkanlıkları vardır. Çoğu cins yırtıcıdır. Bunlar diğer böceklerle ve larvalarla beslenirler; ancak yırtıcı olmayan cinsler çöpçü veya polen besleyicilerdir. Damalı böceklerin, kıllı tüyleri olan uzun gövdeleri vardır, genellikle parlak renklidirler ve değişken antenleri vardır. Damalı böceklerin uzunluğu 3 milimetre ile 24 milimetre arasında değişir. Damalı böcekler dünyanın her yerinde, özellikle de tropik bölgelerde görülür. Bu böceklerin uzun, ince bacakları vardır ve karıncalara benzerler. Genellikle çiçekler üzerinde bulunan yetişkin damalı böcekler, kendilerinden daha küçük böceklerden oluşan yiyecekleri beklerken…

Değnek çekirgeleri olarak bilinen türün bilimsel adı Phasmatodea'dır. Phasmatodea aynı zamanda Phasmida, Phasmatoptera, Spectra, baston böcek ya da çubuk böcek olarak da adlandırılır. Doğal kamuflajları onların avcılar tarafından tespit edilmesini zorlaştırır. Phobaeticus cinsi, dünyanın en uzun böceklerini içerir. Grubun üyeleri Antarktika hariç tüm kıtalarda bulunur, ancak en çok tropik ve subtropik bölgelerde bulunurlar. Phasmatodea ot oburdur, birçok türü ağaç gölgesinde göze batmadan yaşar. Daha sıcak iklimlerde tüm yıl boyunca üreyebilirler; daha ılıman bölgelerde ise dişiler ölmeden önce sonbaharda, yeni nesil ilkbaharda yumurtadan çıkar. Bazı türlerin kanatları vardır ve uçarak dağılabilirken diğerleri daha kısıtlıdır. Açıklama Phasmatodea, uzunluğu 1,5 santimetre (0,6 inç)…

Deri Böcekleri olarak bilinen dermestes böcek türleri, böcek ailesi Dermestidae'ye ait bir sınıflandırmadır. Deri böceklerinin yetişkinlerin uzunlukları 5,5 -10.0 mm. arasındadır. Bazı türler belirgin bir desen oluşturan siyah, beyazımsı gri, kahverengi veya sarımsı tüylerle kaplı bir vücuda sahiptir. Antenleri oldukça kısadır. Dermestes larvaları, tüylülükleri ve koyu renkleriyle, diğer türlerden kolayca ayırt edilir. Yetişkinler kurutulmuş balıklarla beslenirler ve dişiler yumurtalarını balığın etindeki çatlaklara bırakırlar. Dişinin içmesi için su mevcutsa yumurtlama oranı büyük ölçüde artar. Larvalar, beslenirken etin içine girerler. Larvalar normalde beş, altı ya da yedi evreden geçer, ancak uygun olmayan koşullarda tüy dökme sayısı daha yüksektir. Dökme larva derileri genellikle…

Gergedan böceği yerel olarak yaygın olsa da, yaşam tarihi hakkında çok fazla şey bilinmemektedir. Bu tür ağırlıkta ormanlarda yaşar ve muhtemelen toprak humusu ile beslenmektedir. Ahşap üzerinde yaşayan gergedan böceklerinin larvalarını çürümüş ahşap kütüklerinde görmek de mümkündür. Gergedan böceğinin vücudunun alt bölümünde ve bacaklarında uzun kızıl kıllar vardır. Gergedan böceğinin dişilerinde boynuz yoktur. Erkeklerin boynuzları büyüktür. Erkekler bu nboynuzları dişileri taşımak için ya da tehlikeli durumlarda savaşmak için kullanırlar. Erkekler bu davranışları gerçekleştirdiklerinde gizemli bir ses çıkarırlar. Erkeklerin bu sesleri çıkarmasının nedeni henüz bilinmemektedir. Bilimsel adı: Oryctes nasicornis Boyut: Gergedan böceği 20 ile 40 mm (0.79-1.57 inç) uzunluğa ulaşmaktadır. Bu…

Goliath böceği nasıl görünür? Farklı türlerine göre görünümleri değişir. Goliathus cacicus, turuncu veya sarı renklidir. Goliathus albosignatus, ince, siyah beyaz iskelet hatları vardır. Goliathus regius, vücudun her iki tarafında siyah ince bant ve siyah beyaz iskelet hatları vardır. Goliathus orientalis, sırtlarında siyah karalamalar bulunan beyaz cisimler ile ayrışır. Goliathus goliatus, Kırmızı sırt hatlarına sahiptir. Bununla birlikte, bu yüzeysel farklılıkların yanı sıra, çoğu Goliath böceği birbirine benzer. Pençelerle biten üç bacak setine sahip büyük ve güçlü bedenleri vardır. Uçan kanatları, koruyucu bir bariyer görevi gören daha sert ve güçlendirilmiş bir kanat setinin altına sıkışmıştır. Erkeklerin kafalarında diğer erkeklerle savaşmak için kullandıkları…

Gümüş böcekleri, gümüşcün veya ingilizce ismi ile silverfish olarak adlandırılan bu böcekler kağıt zararlısı olarak bilinirler. Türün bilimsel adı, karbonhidrat ve dekstrin gibi protein bakımından yüksek nişastalı yiyecekler yeme eğilimi nedeniyle Lepisma saccharina'dır. Ancak, böceğin daha yaygın ismi kendine özgü metalik görünümü ve şekli ile "Gümüş böceği"dir. Küçük, basit, kanatsız böcek içinde gümüşi açık gri renktedir. Gümüş böcekleri tipik olarak 13-25 mm (0.5-1.0 inç) uzunluğunda gece böcekleridir. Karınları sonunda incelir ve onlara balık benzeri bir görünüm verir. Rengi beyazımsıdır, ancak yaşlandıkça grimsi bir renk tonu ve metalik bir parlaklık geliştirirler. Ayrıca Nicoletiidae ailesi gibi, Zygentoma'nın diğer üyeleri tamamen gözsüz olmasına…

Halk arasında Halı Böceği olarak bilinen böceğin adı bilimsel adı, Anthrenos Verbasci’dir. İngilizce ismi “The varied carpet beetle”dir. Halı böceği (Anthrenus verbasci), Dermestidae familyasına ait ortalama 3 mm uzunluğunda bir böcektir. Yaygın bir türdür, genellikle evlerin zararlıları olarak kabul edilirler. Ve özellikle larvaları doğal liflere, halılara, mobilyalara, giysilere ve böcek koleksiyonları olan doğa tarihi müzelerine zarar verir. A. verbasci aynı zamanda yıllık davranış ritmine sahip olduğu gösterilen ilk böcektir. Ve bugüne kadar hayvanlarda döngüsel döngülerin olacağını gösteren klasik bir örnek olmaya devam ediyor. Kimlik: Halı böcekleri kahverengi ve siyah ya da sarı ve beyaz pullarla beneklidir. İki renk pullu dorsal…

Haziran böcekleri veya "Junebugs" (Phyllophaga spp.) Scarabaeidae familyasındaki böceklerdir. Bu yerli böcekler Amerika kıtası dahil olmak üzere tüm sıcak iklimlerde görülebilir. Genellikle ışıkların yakınında uçarlar. Yaz akşamlarında pencere ekranlarına çarptıkları kolayca duyulabilir. Bilinen 200'den fazla tür olmasına rağmen, 29 tane Haziran böceği türü belgelenmiştir. Görünüm: Yetişkin Haziran böcekleri genellikle ½ ile 1 inç uzunluğundadır ve renkleri kırmızımsı kahverengiden neredeyse siyaha kadar değişir. Yetişkinler Mayıs-Haziran ayı sonunda, gün batımından sonra aktiftir. Bu böcekler Haziran ayı başında ve geceleri ışıklara çekilirler. Bu böcekler beceriksizdir ve genellikle pencerelere çarparlar ya da ekranlara yapışırlar. Olgunlaşmamış Haziran böcekleri yani larvalar, belirgin olarak C şeklinde, krem…

Heliconius kelebekleri, yeni dünyadan çok çeşitli kanat desenleri gösteren tropikal bir türdür. Evrimsel biyologlar bu kelebekleri 150 yılı aşkın bir süreden beri araştırıyorlar, bu sayede günümüzde heliconius kelebeklerinin ekolojileri, sistematiği ve evrimi hakkında çok şey biliniyor. Heliconius kelebekler, uzun kanatlarına ya da Passion Vine kelebeklerine referans olarak, genellikle longwings olarak bilinirler. Çünkü tırtıllar sadece Passion Vine bitkileri ile beslenir. Heliconius kelebeklerin yetişkinleri nispeten yaygındır. Yetişkinler daha büyüktür ve yavaş uçarlar. Parlak renkli kanatlarında, siyah zemin üzerine kırmızı, sarı, turuncu ya da mavi renkte sıçramalar vardır. Bu kelebekler güneşli alanlarda ya da tropikal ormanların sınırları boyunca uçtukları için son derece göze…

Japon böceği, büyük bir haşere olan ve Rutelinae alt ailesine (Scarabaeidae ailesi, Coleoptera ailesi) ait bir böcek türüdür. Japonya'da çok hasar veren bir zararlı değildir, ancak Amerika'da 200'den fazla bitki türüne zarar verdiği tespit edilmiştir. Japon böceklerinin, çok çeşitli ağaç, çalı, çimen ve fidanlık bitkileri de dahil olmak üzere oldukça fazla bitki türünü tahrip ettiği bilinmektedir. Bu zararlılar genellikle tek bir ağaç üzerinde büyük gruplar halinde beslenen kötü niyetli böceklerdir. Bir Japon böceği sürüsü, bir şeftali ağacını 15 dakikada tahrip edebilir. Bu istilada ağaçtan geriye çıplak dallar ve meyve çukurlarından başka bir şey bırakmaz. • Bilimsel adı: Popillia japonica• Boyut:…

Kabuk böcekleri, çam gibi iğne yapraklıların yaygın zararlılarıdır ve bazıları geniş yapraklı ağaçlara da saldırır. Kentsel peyzajlarda ve vahşi alan-kent ara yüzünde çamları istila eden en yaygın türler, oymacı böcekleri, kırmızı terebentin böceği ve batı çam böceğidir. Sedir ve selvi kabuğu böcekleri, arborvitae, selvi, yalancı selvi, ardıç ve sekoyalara saldırır. Köknar oymacısı, yüksek rakımlı yerlerde beyaz ve kırmızı gök nara saldırır. Meşe kabuğu ve ambrosia böcekleri, meşe ve diğer bazı geniş yapraklı ağaçlara saldırır. Peyzaj ağaçlarında ve çalılıklarda yaygın olarak görülen diğer ağaç delici zararlılar arasında açık kanatlı güveler, yuvarlak başlı deliciler ve düz başlı deliciler bulunur. Kimlik Kabuk böceği…

"Antlion" karıncaaslanı isminin tam anlamı belirsizdir. Böceğin avının büyük bir yüzdesini oluşturan karıncalara atıfta bulunduğu düşünülmüştür, son eki "aslan" ise yalnızca avcıyı ima etmektedir. Her durumda, terim klasik antik çağa geri dönüyor gibi görünüyor. Antlion larvası, yer değiştirirken kumda bıraktığı ve sanki biri karalamış gibi görünen tuhaf dolambaçlı, sarmal patikalar nedeniyle Kuzey Amerika'da genellikle " karalama böceği" olarak adlandırılır. Açıklama Antlionlar, kanat açıklıkları 2 ile 15 cm (0,8 ila 5,9 inç) arasında değişen, oldukça küçük ya da çok büyük nöropatlılar olabilir. Bir yetişkinin iki çift uzun, dar, çok dişli, yarı saydam kanadı ve uzun, ince bir karnı vardır. Antlion yetişkinleri,…

Kırkayak, çoğu vücut segmentinde iki çift eklemli bacak ile karakterize edilen bir grup eklembacaklı grubudur. Bilimsel olarak "Diplopoda" sınıfı olarak bilinirler, adları da bu özellikten türetilir. Her çift ayaklı segment, birbirine kaynaşmış iki tek segmentin bir sonucudur. Çoğu kırkayak, 20'den fazla segmenti olan çok uzun silindirik veya düzleştirilmiş gövdelere sahipken, hap kırkayakları daha kısadır ve bir top haline gelebilir. "Kırkayak" adı "bin feet" için Latince türetilmiş olmasına rağmen, bilinen hiçbir türün 1.000 bacağı yoktur; 750 bacağın kaydı İllacme plenipes'a aittir. Yaklaşık 12.000 adlandırılmış tür vardır. Bu türler 16 sınıflandırmaya ayrılır. Çoğu kırkayak, yavaş hareket eden detritivorlardır, çürüyen yaprakları ve diğer…

Etkileyici kırmızı palmiye böcekleri (Rhynchophorus ferrugineus) Orta Doğu'nun büyük bir bölümünde ve neredeyse tüm Akdeniz bölgesinde yayılmış olan bir türdür. Bu türün adından da anlaşılacağı gibi, kırmızı palmiye böceği, Phoenix gibi bazı palmiye ağacı türlerine ciddi zararlar verebilir. Ancak, biyolojik kontrol altına alma yöntemleri sayesinde bu sorun ortadan kaldırılabilir. Kırmızı palmiye böceğinin özellikleri nelerdir? Kırmızı palmiye böceklerinin, palmiye ağacının tepesindeki yumurtaları krem ​​renginde, ve yaklaşık 3 mm uzunluğundadır. Gövdede yer alan tam yetişmiş larvalar 5 cm uzunluğunda ve koni şeklindedir. Krem ​​renginde olan larvaların bacakları yoktur. Yetişkin kırmızı palmiye böceklerinin boyu 2 ile 5 cm arasındadır. Bu yetişkinler, siyah lekeli…

Bilimsel Adı, Liposcelis bostrychophilus olan kitap bitlerinin genel olarak bilinen 3 farklı türü vardır. Bunlar, Liposcelis bostrychophilus, Liposcelis entomophilus, Lepinotus patruelis böcek türleridir. Liposcelis bostrychophilus'un Afrika kökenli olduğu düşünülmektedir. Kitap biti, büyüklüğü nadiren 6 mm'yi aşan yumuşak gövdeli bir böcek türüdür. 12 - 50 segment arasında değişen, çok segmentli uzun ve ipliksi antenlere sahiptirler. Bileşik gözleri siyah olan erkeğin, mor deri altı pigmentli başı kırmızımsı kahverengidir. Karın uzantıları ve iyi sklerotize bölgeleri soluk kırmızımsı kahverengidir. Çoğu kitap biti türü açık havada hayvan yuvaları, ağaç gövdesi çatlakları, kabuk altında ve yapraklarda daha doğal habitatlarda bulunur. Bu türler haşere statüsü kazanmış ve…

Bilimsel adı: Odonata. Odonata, diğer birçok uçan böcek gibi (sinekler, böcekler, lepidoptera, hymenoptera) Mezozoik çağın başlarında evrimleşti. İki ortak grup kolayca ayırt edilir: • Yusufçuklar: Bunlar, Epiprocta alt takımına yerleştirilirler (genellikle daha büyüktür, gözler birlikte ve hareketsiz, kanatlar yukarda ya da dışarda)• Kızböcekleri: Zygoptera'dır (genellikle daha küçüktür, gözleri ayrı, kanatlar vücut boyunca) Tüm Odonataların “nimf” adı verilen su larvaları vardır ve bunların tümü, (larva ve yetişkinler) etoburdur. Yetişkinler nadiren yürüyebilir. Bacakları avı yakalamak için özelleşmiştir. Bu tür neredeyse tamamen böcek öldürücülerdir. Açıklama Bu böceklerin karakteristik olarak kafaları büyük, yuvarlak ve çoğunlukla iyi gelişmiş bileşik gözlerle kaplıdır. Uçuş sırasında avı yakalamayı…

Bilimsel adı: Alderfly. Yedi canlı cinse ek olarak, birkaç tür fosil alderflies vardır. Sialis lutaria, Birleşik Krallık'ta ve Avrupa'nın büyük bir kısmında görülen en yaygın kızılağaç sineği türüdür. Alderfly, uzun karakterize olan megalopteran ailesindendir. Kızılağaç böceği ipliksi antenleri ve büyük iki çift kanadı (ön kanat uzunluğu 20 ile 50 mm yani 3/4 inç ile 2 inç) vardır. Bu böceklerin iyi gelişmiş arka kanatları bir yelpaze gibi katlanır. Uzun filamentli antenleri ve ön çifti arkadan biraz daha uzun olan dört büyük koyu kanadı vardır. Ocelli içermezler ve dördüncü tarsal segmentleri genişlemiş ve derin çift lobludur. Kızılağaç böceklerinin vücut uzunluğu 25 mm'den…

Alderflies, megalopteran olan böcekler arasında Sialidae ailesindendir. Tarih öncesi Euchauliodidae kadar, çift kanatlılar ve balık sinekleri ile de yakından ilişkilidirler. Yaşayan tüm kızılağaç sinekleri (hepsi bir arada yaklaşık 66 tür) farklı bilim adamlarının görüşlerine göre bir ile yedi arasında var olan cinsi içeren, Sialinae alt ailesinin bir parçasıdır. Sialinae'nin vücut uzunluğu 25 mm'den (1 inç) az, uzun filamentli antenler ve ön çifti arkadan biraz daha uzun olan dört büyük koyu kanada sahiptir. Ocelli yoksundurlar ve dördüncü tarsal segmentleri genişlemiş ve derin çift lobludur. Alderfly, ipliksi antenleri ve büyük iki çift kanadı (ön kanat uzunluğu 20 ile 50 mm yani 3/4…

Koza kurdu (anthonumus grandis) 20. yüzyılın sonlarında ciddi bir haşere haline gelmiştir. Yetişkin bir koza kurdunun uzun bir burnu vardır. Yetişkinler grimsi renktedir ve genellikle 6 mm'den kısadır. Yaşam Döngüsü Yetişkin hortumlu koza kurtları, kışı iyi drene alanlarda ya da yakın pamuk tarlalarında ve çiftliklerde geçirir. İlkbahardan yaz ortasına kadar ortaya çıkarlar ve pamuk tarlalarına girerler. İlkbaharın sonlarında ise zirve yaparlar ve olgunlaşmamış pamuk kozalarıyla beslenirler. Koza kurdu, yumurtalarını pamuk bitkilerinin tomurcuklarına ve olgunlaşan kozalarına (meyvelerine) bırakır. Dişi 10-12 günlük bir süre içinde 200'e kadar yumurta bırakabilir. Yumurtlama, çiçek tomurcuğunun dış kısmındaki yaprakların yaralanmasına sebep olur. Yumurtalar pamuk parçalarının içinde…

Koza kurdu (Anthonomus grandis), bir pamuk zararlısı olan Curculionidae (Coleoptera takımı) böcek ailesinin böceğine verilen isimdir. Ciddi bir tarım zararlısı olarak bilinir. Amerika Birleşik Devletleri'ne 1890'larda Meksika'dan getirilen koza kurdu, 1978'de agresif bir çok yıllık yok etme kampanyasının başlatılmasına kadar yaklaşık 90 yıldır ciddi bir tarımsal zararlıydı. Yok etme süreçleri yavaş ama etkili bir şekilde ilerleyerek, koza kurdu tamamen ortadan kaldırdı. Pamuk üreten ülkeler, öncelikle böcek ilacı malathionunun havadan salınması yoluyla bu böcek türünü yok etmeyi veya sayılarını azaltmayı başarmışlardır. Koza kurdu istilasının, istila edilmiş bölgelerde yüzde 30 ila 50 ürün kaybına neden olduğu tahmin edilmektedir. Yok etme programı mahsul…

Bilimsel adı, Rhyzopertha dominica olan küçük tahil delici böcekler 2,3 mm ile 3 mm uzunluğunda, koyu kırmızı-kahverengi/siyah renk olan uzun, silindirik bir gövdeye sahiptir. Baş ve karın, küçük girinti sıralarına sahiptir ve anten, 3 daha büyük segmentle biter. Yumurta, 0,6 mm uzunluğunda, 0,2 mm çapında oval şekillidir. Genellikle dört larva dönemi vardır. İlk iki evre tekrarlı değildir, üçüncü ve dördüncü evrede baş ve göğüs karın bölgesine doğru kıvrıktır. Pupalar 3,91 mm uzunluğunda, gözler arasında 0,7 mm'dir. Erginler 2-3 mm uzunluğunda, kırmızımsı kahverengi ve silindiriktir. Elytra paralel kenarlıdır, baş yukarıdan görünmez ve pronotumun önde törpü benzeri dişleri vardır. Bu böcekler Güney…

Bilimsel adı, Attagenus unicolor olan Siyah Halı Böceği, Küçük ve oval şekilli bir böcektir. Siyah Halı Böceği, kahverengi bacakları ve kısa antenleri olan siyah bir renge sahiptir. Yetişkinlerin uzunluğu 3-5 arasındadır. Bu türün gerçek zararlıları olan larvalar genellikle vücut uzunluğundan daha uzun ve kırmızımsı kahverengi bir renktedir. Siyah halı böcekleri genellikle Hindistan'da bulunur. Ayrıca ABD, Kanada ve Meksika'da da yoğun bir şekilde görülür. Nem, bu böceklerin gelişmesinde büyük rol oynar. Yüksek nem genellikle siyah halı böceğinin yumurtalarının küflenmesine neden olabilirken, daha düşük nem genellikle başarılı bir yumurta çıkışı için uygundur. Siyah halı böcekleri, halı veya gardıropta olduğu kadar gıda kilerlerinde…

Suikastçı böcek (Reduviidae familyası), dar kafayı vücuda bağlayan ince bir boyun benzeri yapı ile karakterize edilen, gerçek böcek düzenindeki yaklaşık 7000 böcek türünden biri olan Heteroptera (Hemiptera) dır. Suikastçı Böceklerin Özellikleri Bu böceklerin boyutları 5 ile 40 mm (0,2 ile 1,6 inç) arasındadır. Bir suikastçı böceği, avını delmek için kısa üç parçalı gagasını kullanır ve ardından kurbanlarından vücut sıvılarını emer. Ailenin bir özelliği, gaganın kavisli olması ve ön ayaklar arasındaki bir oyukta yer almasıdır. Suikastçı böcekler genellikle siyah ya da koyu kahverengi olsa da, bazı türler parlak renklidir. Ailenin çoğu üyesi dışarıda yaşar ve diğer böcekleri avlar. Bununla birlikte, insanlar…

Taş güzelleri ve gri balıkçıllar Kılkuyrukluların alt takımına ait türlerdir. Archaeognatha = Microcoryphıa = Taş Güzelleri Gözleri büyük, birbirine yakın ve başın ön tarafında; maksillar palpus 7 segmentli; 2. ve 3. bacakların koksaları styluslu, toraksın yan çıkıntıları aşağıya yöneliktir. Vücutları iğne şeklinde; 9. abdominal segmentlerindeki stylus yardımı ile sıçrayabilirler. Özelliklerinin çoğu ilkeldir. Ancak mezo-ve matatoraksta stylus taşırlar. Mandibulları Progoneata, Chilopada ve Entognatha'daki gibi tek eklem çıkıntılıdır. Amniyon boşluğu hâlâ oluşmamıştır. Çoğunluk taşlık yerlerde yaşarlar. Buzul civarında ve deniz kenarında da bulunabilirler. Familya - Machilidae : Vücudun üst tarafı kuvvetlice kubbeleşmiş bileşik göz ve alıngözü vardır. Serkusları ve terminal iplik uzun…

Titan Böceği (Titanus giganteus), adından da anlaşılacağı gibi, titanus giganteus böcek dünyasının bir devidir. Yetişkinler 16,7 cm uzunluğa kadar büyüyebilir. Amazon yağmur ormanı birçok büyük böceğe ev sahipliği yapar, ancak bunların hiçbiri Titanus giganteus ile karşılaştırılamaz. Titan böceği, Amazon yağmur ormanlarında bilinen en büyük böcek ve dünyadaki en büyük böcek türlerinden biridir. Genellikle Kolombiya, Ekvador, Peru, Bolivya, Guianas ve kuzey orta Brezilya'nın yağmur ormanlarında yaşarlar. Yetişkin titan böcekleri 6,6 inç uzunluğa kadar büyüyebilirler. Bu devasa böceğin bir kalemi kolayca ikiye bölebilecek kadar güçlü alt çeneleri vardır. Neyse ki, bu korkunç görünümlü böcekler insanlar için oldukça zararsızdır. Keskin dikenlerini ve güçlü…

Genel olarak yangın böceği, kara ateş böceği veya ateş böceği olarak bilinen Melanophila acuminata, Buprestidae familyasındaki bir metalik ahşap delici böcek türüdür. Karayipler, Avrupa ve Kuzey Asya (Çin hariç), Orta Amerika, Kuzey Amerika ve Güney Asya'da bulunur. Melanophila cinsinin mücevher böcekleri, larvaları için besin kaynağı olarak yakın zamanda yanmış ağaçların sakine ve odununa ihtiyaç duyar. Bu nedenle böcekler, orman yangınlarına önemli mesafelerden yaklaşır. Ormanda çıkacak bir yangında tüm hayvanlar kaçarken,siyah yangın böceği (Melanophila acuminata) ormana doğru gider. Bu böceklerin yumurtalarını bırakmaları için en uygun bir yer yeni yanan ağaçlardır. Orman yangınlarının yeri, böceğin göğsünde bulunan eşleştirilmiş kızılötesi çukur organları (kırmızı…

Yarasa böceği, Polyctenidae familyasından bir böcek türüdür. Bu böceklerin ismi Cimicidae ailesinin üyelerine (örn. Cimex lectularius, Afrocimex constrictus) ve ayrıca Polyctenidae ailesinin üyelerine uygulanmıştır. Tropikal yarasaların kürklerindeki dış parazitler olan yarasa böcekleri, yaklaşık olarak 20 kan emici böcek türünden (Heteroptera takımı) herhangi biridir. Yetişkin yarasa böcekleri 3,5 ve 5 mm yani 0,14 ve 0,2 inç uzunluğundadır ve kanatlardan yoksundur. Ön ayakları kısa ve kalınken, orta ve arka ayakları uzun ve incedir. Yarasa böceğinin, kendi vücudu üzerinde dikenler vardır. Genç yarasa böcekleri, ileri bir gelişim aşamasında canlı olarak doğarlar. Yarasa böcekleri, yatak böcekleriyle yakından ilgilidir ve görünüş olarak o kadar benzerdirler…

Genel olarak böceklerin dış çiğneme parçaları vardır. Yosun böceklerinin ise iç çiğneme mekanizmaları vardır. Bu yüzden gerçek bir böcek olarak görülmezler. Genel olarak 1/16 inç uzunluğunda ve kahverengi ile grinin yanı sıra siyah ve beyazın tüm tonlarında olabilirler. Yay kuyrukları, açık havada ve içeride nem isteyen küçük, kanatsız, nem seven yaratıklardır. Sık sık yoğun sürülerde kümelenmiş olarak bulunurlar. Rahatsız edildiklerinde, birkaç inç yüksekliğe kadar havaya yayılırlar ve kolayca görülebilir bulutlar oluştururlar. Yosun böceklerinin yaptığı sıçrama, karın altına katlanan bir furkülasyon olarak bilinen dış gövde kısmı vasıtasıyla yapılır. Serbest bırakıldığında furcula, böceği birkaç inç havaya fırlatır. Yosun böcekleri dışarıda ıslak toprakta,…

• Paylaşın
• Share
• Paylaşın
• Tweetleyin
• Paylaşın
• Bizi Arayın
• Pinleyin
• Email

İzmir İYON Böcek İlaçlama, Pest Kontrol, Dezenfeksiyon, Fumigasyon ve Çevre Sağlığı Hizmetleri Firması

Nokta kadar küçük siyah böcekler nedir?

Evdeki siyah böceklerden nasıl kurtulurum?

Küçük Kara böcek evde neden olur?

Un böceği evden nasıl temizlenir?